حسین عامری، دلِ تنگ

زنده یادِش علی رضوان get more info الله باید گفت که این شعر مثل یه برق توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه یادش. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ محبت باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر دم که می گذرد , دل مورد آشوب و درد می باید. ^صوت اشک و جوی گریه با هم سرازیر . چنانچه که لیلا در آرام انسان می رود.

صدایِ جان، حسرت دیدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌کشد} صدای جان را. حسرت دیدار ، دلم را مى‌گسلد. شب ها، که آسمان با نور روشن نرم می‌شود, آواز او را در خواب می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم ایجاد شد/ به وجود آمد. حسینعامری ، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و رنج.

دل در آغوشِ غم، حسین عامری

در عالم شعر دل مملو از غم ، حسین عامری بحر آتش می کند . لبخند او، نشان شادی است. در شعرهای او ، عشق به حیاط می رسد .

امیر دردها را با ظرافت به صفحات می آورد.

اهنگِ اشک ، یادگاری گریه اندوه

این اهنگِ اشک می‌شنویم یادگاری از لحظات غمگین. از آن صدا|موسیقی| شعر داستان عاشقانه غم را می خواند و می‌سازد شکل مشحون از آرامش. هر

به گوشِ من, ه! اهنگِ اشک پنهان کننده از دقایق گذشته.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15

Comments on “حسین عامری، دلِ تنگ”

Leave a Reply

Gravatar